Pomoc społeczna
Według Ustawy o pomocy społecznej celem pomocy społecznej jest umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężenie trudnych sytuacji życiowych, której nie są sami w stanie pokonać, za pomocą własnych uprawnień, zasobów i możliwości.
Oznacza to, że osoba występująca o przyznanie pomocy społecznej powinna przede wszystkim z własnych
dostępnych środków pokrywać wydatki związane
ze swoim utrzymaniem.
Ubiegający się o świadczenie z pomocy społecznej ma obowiązek współpracować
z pracownikiem socjalnym w rozwiązywaniu swojej trudnej sytuacji życiowej.
Pracownik socjalny dokonuje oceny sytuacji materialnej i osobistej osoby lub rodziny
oraz opracowuje plan pomocy, natomiast osoba korzystająca
ze świadczeń pomocy społecznej powinna stosować wskazówki pracownika socjalnego.
Pomoc społeczna nie powinna stanowić źródła dochodu, a jedynie chwilowe wsparcie
dla osób najbardziej potrzebujących, nie powinna zastępować działań
podejmowanych przez osoby w przezwyciężaniu trudnej sytuacji życiowej,
a tylko umożliwić im przezwyciężenie tej sytuacji
i doprowadzić je do życiowego usamodzielnienia.
Pomoc społeczna ma charakter uzupełniający.
W myśl Ustawy o pomocy społecznej brak współdziałania osoby lub rodziny
z pracownikiem socjalnym może stanowić podstawę do odmowy przyznania świadczenia,
uchylenia decyzji o przyznaniu świadczenia lub wstrzymania świadczeń z pomocy społecznej.
Pomocy udziela się osobom i rodzinom w szczególności z powodu:
- ubóstwa,
- sieroctwa,
- bezdomności,
- bezrobocia,
- niepełnosprawności;
- długotrwałej lub ciężkiej choroby;
- porzemocy w rodzinie;
- potrzeby ochrony ofiar handlu ludźmi;
- potrzeby ochrony macierzyństwa lub wielodzietność;
- bezradności w sprawach opiekuńczo-wychowawczych i prowadzenia gospodarstwa domowego, zwłaszcza w rodzinach niepełnych lub wielodzietnych;
- trudności w integracji cudzoziemców, którzy uzyskali w Rzeczypospolitej Polskiej status uchodźcy, ochronę uzupełniającą lub zezwolenie na pobyt czasowy udzielone w związku z okolicznością o której mowa w art.159 ust.1 pkt 1 lit. c lub d ustawy z dnia 12 grudnia 2013r.o cudzoziemch.;
- trudności w przystosowaniu do życia po zwolnieniu z zakładu karnego;
- alkoholizmu lub narkomanii;
- zdarzenia losowego i sytuacji kryzysowej;
- klęski żywiołowej lub ekologicznej.
Podstawa prawna: Ustawa z dnia 12 marca 2004r. o pomocy społecznej